TDS meter: meet geen waterkwaliteit!
- Geplaatst op
- 0
TDS meter; zin of onzin?
Er wordt ons regelmatig gevraagd of de waterkwaliteit van de Aqualine waterfilters met een TDS meter is te meten. Het antwoord is nee. Waterkwaliteit is niet met een TDS te meten.
Er zijn mensen die de uitslag van een TDS meter gebruiken om aan te tonen dat hun filter zo goed is maar die hebben de werking van de TDS meter kennelijk niet begrepen. Waterkwaliteit is enkel in een laboratorium te meten. Maar wat doet een TDS meter dan precies?
TDS meet elektrische geleiding
In water zijn talloze verschillende stoffen opgelost, geladen deeltjes, neutrale deeltjes, grotere en kleinere.
Een TDS meter meet alleen de opgeloste elektrisch geladen deeltjes die bovendien niet te groot mogen zijn. TDS staat voor Total Dissolved Solids hetgeen betekent het totaal aan opgeloste stoffen, maar dat is onjuist. Alleen stoffen met een elektrische lading worden gemeten. Je meet dus maar een deel van de opgeloste stoffen.
Hoe werkt een TDS meter?
Tussen de twee elektroden van de TDS is een elektrische spanning, de ene pool is plus, de andere is min. Net zoals bij een magneet de ene pool de negatief magnetische deeltjes aantrekt en de andere de positieve, zo is dat ook bij elektrische ladingen.
Een TDS meter meet de elektrische stroom die door bewegende ionen wordt veroorzaakt. In een stroomdraad wordt de elektrische stroom door bewegende elektronen veroorzaakt, in water door bewegende ionen, deeltjes met een elektrische lading.
De beweging van de deeltjes ontstaat doordat positieve deeltjes naar de negatieve pool van de TDS meter worden getrokken en de negatieve deeltjes juist naar de positieve pool gaan.
Positief geladen ionen (onder andere de mineralen en sporenelementen calcium, magnesium, natrium, zink, ijzer) stromen naar de negatieve elektrode.
Negatief geladen ionen (waaronder chloride, sulfaat, sulfiet, fluoride) stromen naar de positieve elektrode.
De beweging van geladen deeltjes in water is een elektrische stroom.
Door de stroomsterkte te meten wordt vastgesteld hoeveel geladen deeltjes, ionen, een oplossing bevat. Het resultaat wordt weergegeven in ppm, parts per million, het aantal deeltjes per miljoen.
Als je alleen puur water (H2O) meet geeft de meter nul aan. Bij een hogere waarde concluderen veel mensen dat het de mate van vervuiling is, maar dat is onjuist.
Bij een TDS test van aceton, wasbenzine en remreiniger in gedemineraliseerd water blijkt dat de TDS waarde bijna nihil is. Je zou kunnen concluderen dat het water ‘schoon’ is, dat het geen vervulling bevat. Uiteraard is dat onjuist! Het water is chemisch zwaar vervuild! Je meet alleen dat het water weinig elektrisch geladen deeltjes bevat.
Hoe is het mogelijk dat sterk chemisch vervuild water door bijvoorbeeld aceton, wasbenzine en dergelijke niet wordt gemeten.
Waarom een TDS meter veel vervuiling niet meet
Een TDS meter meet de stroom van elektrisch geladen deeltjes. Alle andere deeltjes worden niet gemeten.
Neutrale deeltjes, dus deeltjes zonder plus of min lading worden niet aangetrokken door een plus of min pool van de TDS meter en dus niet gemeten.
Stoffen die niet door de TDS meter worden gemeten omdat ze geen elektrische lading hebben:
• suiker,
• alcohol,
• veel organische stoffen (waaronder chemicaliën, medicijnen, hormonen, veel pesticiden en hun resten)
• niet-geïoniseerde vormen van silica, ammoniak en koolstofdioxide.
• bacteriën, virussen
• micro plastics
TDS meters kunnen geen grotere deeltjes meten omdat macroscopische deeltjes te groot zijn om in de TDS elektrische velden te bewegen. Dus als je bijvoorbeeld “roestig” water ziet, waar ijzeroxide deeltjes in opgelost zijn, worden deze niet gemeten.
TDS meet geen deeltjes die in erg kleine hoeveelheden voorkomen
Stoffen die in heel kleine hoeveelheden voorkomen kunnen op den duur toch erg schadelijk zijn. Denk bijvoorbeeld aan PFAS of Chromium-6. Vreemd genoeg zijn onderzoeken naar toxiciteit vooral gericht op relatief snel optredende vergiftigingsreacties of het ontstaan van kanker.
Men komt er steeds meer achter dat stofjes die in heel kleine hoeveelheden voorkomen in het lichaam kunnen stapelen en na jaren ernstige aandoeningen waaronder kanker kunnen veroorzaken.
Deze stoffen komen vaak voor in ‘ppb’, parts per billion, dus in het aantal deeltjes op een miljard. Deze hoeveelheid is duizend keer kleiner dan de ppm, die het aantal deeltjes per miljoen aangeeft.
Dergelijke hoeveelheden kunnen door een TDS meter niet worden gedetecteerd. Het gaat onder andere om:
• Stoffen zoals PF(O)AS die o.a. bij het GenX proces gebruikt worden,
• Chromium-6
• Lood
Deze toxische stoffen komen in parts per billion voor of zelfs in nog kleinere hoeveelheden.
De benaming ‘totaal aan opgeloste vaste stoffen’ is dus een verkeerde benaming. Het is beter om te zeggen dat je de totale hoeveelheid aan geladen ionen hebt gemeten.
Een TDS waarde zegt niets over de waterkwaliteit
Als een TDS meter een waarde van 8 aangeeft, dan weet je dat het vrijwel geen mineralen bevat. Het water kan toch sterk vervuild zijn door medicijnen, pesticiden, GenX, bacteriën, micro plastics, chemicaliën etc.
Waterkwaliteit wordt in gespecialiseerde laboratoria getest
Met een TDS meter kun je dus NIET de kwaliteit van gefilterd water testen. Waterkwaliteit kan alleen door een laboratorium worden getest.
Als je op zoek bent naar een goede waterfilter laat je dan niet met een kluitje in het riet sturen door opmerkingen zoals:
“Van actieve koolstof is bekend dat het die, die, die en die stoffen uit het water filtert. Ons is voorzien van koolstof dus die halen deze stoffen er dus ook uit.”
Als het zo gemakkelijk zou zijn dan hadden de drinkwaterbedrijven al die stoffen al uit het water gehaald. Het is de combinatie van filters die nodig is om extra goed te filteren en de tijd waarmee het water met de filtermaterialen in contact is.
Filtersnelheid belangrijk voor een goede filtering
Bij de meeste filters gaat het water te snel door het filter heen. De Aqualine systemen filteren gemiddeld maar 1,5 liter per uur. Het water is dus voor een langere tijd met de filtermaterialen in contact.
Aqualine filters hebben door toevoeging van mineralen een hogere TDS waarde
De Aqualine filters hebben een hogere TDS en dat komt omdat mineralen worden toegevoegd aan het gefilterde water. Kies je voor de alkalische versie dan geeft de meegeleverde pH ring extra mineralen en magnesium af om de pH van het water te verhogen naar licht basisch water.
Sommige aanbieders geven aan dat we alleen H2O moeten drinken. Dit is dus water in de puurste vorm. Dat water bevat geen mineralen en sporen elementen. Maar is dat verstandig?
Zo lang de mensheid bestaat, drinken we water uit bronnen en rivieren. Afhankelijk van de bodemgesteldheid is dit water rijk aan allerlei verschillende mineralen en sporen elementen. Bloemen en planten kunnen niet groeien zonder mineralen.
Puur water (H2O), met een waarde van bijna nul komt in de natuur niet voor, de natuur kan niet zonder mineralen en sporenelementen.
We willen de vervuilende en ongezonde stoffen verwijderen uit het water, maar waarom zou je de natuurlijke elementen uit het water filteren?
De Aqualine waterfilter systemen bootsen de natuur na. Vervuiling wordt zoveel mogelijk met natuurlijke materialen uit het water gefilterd, er worden wat mineralen en sporen elementen toegevoegd het water wordt gevitaliseerd tijdens het uittappen. Dit vitaliseren gebeurt ook in de natuur. Lang niet alle waterfilter systemen hebben watervitalisering geïntegreerd in hun systeem.
Wanneer gebruik je wel een TDS meter?
Bezitters van een aquarium gebruiken de TDS meter om vast te stellen of de samenstelling van het water nog steeds goed is voor de vissen. Zodra er een teveel aan mineralen in het water voorkomt kan het ongezond voor de vissen zijn en zullen aquariumeigenaren stappen ondernemen.
Als u verdere vragen heeft over water of de Aqualinefilters kunt u ons altijd mailen of bellen!
We beantwoorden graag al uw vragen!
Reacties
Wees de eerste om te reageren...